Een wereld in evenwicht

Ieder mens wil in wezen vrede. “Maar dat is niet te doen, is niet te realiseren”, zal menigeen opperen. In dit stuk wordt uitgelegd hoe dat hoge ideaal wél te bereiken is.

Nederland is een land van coalitie en compromis. Verschillende politieke partijen houden elkaar in evenwicht. En via een uitgebreid belastingsysteem wordt de inkomensongelijkheid gecorrigeerd. Hoe zou je nu deze economisch, politieke werkelijkheid kunnen verbreden tot een internationaal niveau? Dat is waar dit stuk over gaat. Er wordt een systeem in besproken dat veel goeds met zich mee kan brengen. Het bestaat uit drie delen, te weten:

1) Economie: Inkomens Afhankelijk Betalen Wereldwijd.

2) Politiek: Stemmen naar Inkomen.

3) Ecologie.

1)Economie: Inkomens Afhankelijk Betalen Wereldwijd.

Inkomensongelijkheid kan bestreden worden via een belasting systeem. Een ander systeem, dat meer voordelen heeft, wil ik hier uiteen zetten. Het moet wel internationaal worden toegepast. Dit systeem heeft betrekking op koop en verkoop. Als elk individu, wereldwijd in welke rol ook, die van burger, ondernemer of lid van een regering, zou betalen naar inkomen in plaats van meer of minder belasting te betalen, zou er een situatie ontstaan die meer voordelen met zich mee brengt dan alleen de nivellering van inkomen. Er zou een toestand kunnen ontstaan van algehele vrede waarin de mensen in harmonie leven met elkaar en met hun omgeving: de dieren en de planten.

Oorlogen gaan om bezit. Hoe er dus met bezit en geld wordt omgegaan is van wezenlijk belang.

In het systeem dat ik hier voorstel, zal geld weer echt een ruilmiddel zijn en geen doel op zich. De hebzucht namelijk die dat veroorzaakt, is een groot kwaad. In het algemeen heeft het systeem tot gevolg dat geld en bezit worden gerelativeerd en dat zaken hun intrinsieke waarde terug krijgen. Als voorbeeld neem ik goud. Inkomens afhankelijk betalen voor goud, betekent een zekere ontwaarding waardoor het weer gewoon een mooi edelmetaal wordt. Goud was voor de Renaissance, en bij veel inheems volken nog, een goed met mythische waarde. Zij vertegenwoordigde de zon en was zo de spil van hun cultuur. Door goud als economisch goed te gaan beschouwen, verlaagt men het tot het materiële niveau. Hier kom ik op een belangrijk punt: we kunnen de spirituele waarde van het leven terugwinnen. Bezit is geen einddoel. Doel is zo goed mogelijk te leven, dwz. in harmonie met elkaar en de andere wezens, de dieren en de planten. En ook met grondstoffen moet goed worden omgegaan: zij zijn ‘Moeder Aarde’. Dat dit veel mensen nog vreemd in de oren zal klinken, zegt genoeg. Het wil zeggen dat het ‘materiële paradigma’ nog voortleeft. Maar een nieuw paradigma is aan het ontstaan: een spiritueel paradigma, een spirituele wereld waarin we weer in contact staan met de essentie.

Het systeem zou ook voordelige effecten hebben voor veel zaken. Als voorbeeld neem ik corruptie. Om die uit de wereld te krijgen, zou een sterke betaalcorrectie nodig zijn: boven een bepaalde grens zou men heel veel meer voor een willekeurig product moeten gaan betalen waardoor het niet meer interessant zou zijn veel geld te vergaren, men kan er immers toch niks mee doen. Dit zou het accent van veel actie verleggen: geldelijk bezit is niet meer het doel, maar een betere wereld. Hetzelfde zou gelden voor elke andere verkeerde, misdadige actie met geldelijk gewin als doel.

En dus ook voor de wapenindustrie en –handel. Als elk land naar inkomen betaalt voor wapens, betekent dit dat een arm land ongeveer evenveel kan inkopen als een rijk land. Dat zou evenwicht betekenen: balance of power. De gehele wapenindustrie zou overbodig worden, hetgeen enorme bezuinigingen met zich mee zou brengen en er zou niets meer vernietigd worden. Mensen zouden in vrede kunnen leven en samenwerken in een goede wereld.

Wat ook belangrijk is bij dit systeem, is dat als iemand duur betaald krijgt voor een product of dienst, hij/zij ook meer geld heeft om een ander product, een grondstof of andere dienst te betalen. Als hij of zij minder betaald krijgt, heeft hij/zij minder voor een ander product. Dit houdt in dat het geld dus gerelativeerd wordt: het dient zijn doel en is dus alleen een ruilmiddel, geen doel op zich. Hierdoor fluctueert alles, is er een soort constante golfbeweging van individuen, bedrijven en landen die opkomen en weer wat terug gaan. Hoog- en laagconjunctuur zullen er echter niet meer zijn. Dus geen crisissen meer.

Enig verschil in koopkracht zal er echter blijven: het is een prikkel, een element van het kapitalisme dat zijn waarde heeft. Het gaat dus om het zoeken van een evenwicht, het juiste evenwicht waarin verkeerde zaken worden gecorrigeerd en er toch een prikkel is om iets aan te pakken: elementen van beide socialisme en kapitalisme worden toegepast. Verder zou men vooral moeten handelen vanuit de zin dat iets heeft en de zin dat men ín iets heeft. In dit systeem heeft men altijd de basisbehoeften en men moet daar iets voor terug doen. Daarbij is een bezigheid nuttig en het geeft een goede relatie tot de werkelijkheid.

Een vaste hoeveelheid geld zou in dit systeem nodig zijn. Dit zou kunnen worden bewerkstelligd door op een gegeven moment de hoeveelheid geld in de wereld te ‘bevriezen’. De gemiddelde prijs van een product, wereldwijd, zou genomen worden en afhankelijk van het inkomen zou er betaald worden. In de prijs zouden invoertarieven, toeslag voor tussenhandel e.d. kunnen zitten. Daar wordt geen rekening mee gehouden: het gaat om de uiteindelijke prijs. Banken en beurzen zouden niet meer nodig zijn.

1)Politiek: Stemmen naar Inkomen.

Binnen dit systeem zou als extra prikkel het aantal stemmen afhankelijk zijn van het inkomen. Hoe hoger het inkomen (tot de grens van boven-modaal), hoe meer stemmen (tot een bepaalde grens van bijvoorbeeld drie stemmen per persoon). Het verdere politieke systeem zou hetzelfde blijven. De verdeling van de drie machten en het meerpartijenstelsel is goed.

Ditzelfde zou voor landen gelden: landen met een hoger Bruto Nationaal Inkomen (BNI) zouden meer te zeggen hebben als landen met een lager BNI. Dit omdat het ecologisch bewustzijn in het Noorden verder ontwikkeld is. Evenwel altijd samengaand met Inkomens Afhankelijk Betalen, zodat Derde Wereld landen meer kansen hebben zich te ontwikkelen en daardoor meer zeggenschap kunnen krijgen. Hierdoor zal ook de politieke invloed variëren: landen komen op en andere gaan wat terug, hetgeen in het geheel relatief is, want men is altijd voorzien in de basisbehoefte. Het is dus een vergaande vorm van samenwerken, wereldwijd.

Dit systeem zou ook goed zijn voor een verdergaande invoering van de democratie in de wereld.

3)Ecologie.

Hoe krijgen we zo snel mogelijk een duurzame wereld? Puur kapitalisme is een systeem dat geen respect heeft voor de aarde, haar grondstoffen, de dieren en de planten en zelfs de mens. Zij vernietigt alles in haar grote drang naar bezit. Het is het materiële paradigma waar ik het hierboven over had. We moeten naar een spiritueel paradigma waarin er respect is voor elkaar, de dieren, de planten en de aarde in het algemeen. Het hierboven uiteengezette systeem bevordert de ecologie, een duurzame wereld. Ecologische en biologische producten zouden binnen het bereik van iedereen liggen.

Al met al krijgen we dan een wereld die in evenwicht is.

Noodzaak om dit systeem in te voeren, is echter een hoger bewustzijn. Dat is nu aan het opkomen. Men moet inzien dat niet alleen materieel gewin goed is, maar ook en misschien wel meer, spirituele ontwikkeling. Dit zal vooral moeten doordringen bij degenen die grote kapitalen bezitten. Revolutie, daar ben ik geen voorstander van, maar evolutie, in de hoop dat de rijken tot inkeer komen en inzien dat hun gedrag erg egocentrisch en onverantwoord is.

Hans van de Sande