Verbazing

Verbazing

Waarom wordt er zo weinig gedeeld, wereldwijd?

Ik was pas in Colombia. Het viel me op hoe veel mensen daar met elkaar delen. Hoe zou dat komen?, vroeg ik me af. En waarom delen we in het westen zo weinig?

Een artikel over delen, wereldwijd.

Als men minder heeft, lijkt men meer te delen. En hoe meer men heeft, des te minder deelt men: materiële rijkdom geeft spirituele armoede. Dat lijkt een wet.

Wat is nu belangrijker: materiële rijkdom of spirituele rijkdom? Naar mijn mening het tweede. Voor delen in materiële rijkdom is dus veel te zeggen.

Er is weinig wil daartoe en dat heeft met hetzelfde te maken: heeft men veel, dan is men weinig geneigd te delen. Vandaar dat de wil er niet lijkt te zijn: er zijn maar weinig plannen die een eerlijkere wereld voor ogen hebben.

Er verdrinken dagelijks mensen in de Middellandse zee en er sterven mensen in Zuid en Midden Amerika die op weg zijn naar de VS. Mensen die uit nood zijn gevlucht en op een beter bestaan hopen. Maakt welvaart dan ook ongevoelig? En gewetenloos? Onze leiders lijkt het niet te interesseren. Wat voor wereld is dit? Er zijn zoveel geleerden, zoveel mensen met Prof. Dr. voor de naam en toch zijn er zoveel wantoestanden. Er zijn zoveel ‘belangrijke mensen’ en…

Verbazing. Ik verbaas me hierover, elke dag.

Vandaag las ik dat het de schuld is van de EU dat er mensen verdrinken in de Middellandse zee en men pleit voor opvangkampen in de Derde Wereld landen. Maar ik hoor niets over delen: over iets geven van hier naar daar. Over iets over hebben voor een ander. Solidariteit. En dan bedoel ik niet één op één, maar als geheel, het systeem…

Verbazing. Ik verbaas me hierover, elke dag.

Hans van de Sande